Het IJzeren Ei

Walter Schrader, oud-leerling van Het Rijnlands heeft een grotendeels autobiografische roman geschreven: “Het IJzeren Ei”.

In dit boek komt een passage voor waarin de hoofdpersoon naar de reünie van zijn oude school gaat. Zonder dat het Rijnlands bij name genoemd wordt is het voor Rijnlanders duidelijk dat die passage zich in onze aula afspeelt.

Die passage start met het volgende citaat:
“Bij de school stonden auto’s slordig geparkeerd. De lokalen op de begane grond waren verlicht en overal liepen mensen, door de beslagen ramen als vormloze schimmen te zien. De conciërge die programma’s en consumptiebonnen verkocht zag Rob en herkende hem meteen. Rob kreeg nauwelijks de tijd om te kijken hoe de school aan de moderne tijd was aangepast.
Het weerzien met collega’s en ex-leerlingen was prettig. Spontaan ontstonden er groepjes. Liefdes, vetes, frustraties, carrières en emigraties, mislukkingen, huwelijken, kinderen, ongelukken, zelfmoord, scheidingen, ziekten en opnames vormden dankbare gespreksonderwerpen. Rob voelde interesse en oprecht enthousiasme. Geen steken onder water.”

Het is een prachtig geschreven en aangrijpend boek.
Zie ook de websites van de Wijkkrant en www.hetijzerenei.nl. Bij de laatste vonden we onder andere een recensie van Fay Lovsky, tekstschrijfster, componiste, zangeres:
”In één adembenomen ruk uitgelezen. Gelachen om de vondst om Bin Laden en Bush als baby’s te verwisselen en enorm geraakt door de beschrijving van de afstomping van de westerse mens, het medeLIJDEN tot zelfgecreëerd werkelijk lijden benoemd. Dat is enorm troostend.”